Kontra tablić je na Balkanu jedna od najomiljenijih kartaških igara, kako među decom, tako i među starijom populacijim.
Sam naziv kontra tablić ukazuje da je cilj igre totalno suprotan tabliću.
Kontra tablić može igrati 2, 3 ili 4 igrača sa standardnim špilom od 52 karte. Ukoliko se igra u četvoro, igrači se dele 2 po 2 i sede jedni nasuprot drugih ili u varijanti svako igra za sebe.
| Igrači | 2-4 | ||
| Uzrast | 7+ | ||
| Špil | standardni | ||
| Karte | 52 |
Kao što smo već napomenuli, cilj igre jeste suprotan tabliću. Poenta je da se skupi što manje bodova, zato se svaki igrač trudi da odnese što manje karata i štihova.
Sam tok kontra tablić igre je sličan klasičnom tabliću, kao i deljenje i presecanje karata. U kontra tabliću glavnu ulogu imaju takozvane table, jer od njih zavisi dalji tok igre i pobednik.
Svaka odneta tabla igraču donosi po 10 poena.
Može se desiti da se na talonu nađu sledeće karte: Q, 2, A pik, 7, 9, A karo.
Igrač koji je na redu za igru, može da odnese Q ukoliko je ima u svojim kartama, ali isto tako nosi i sve ostale karte koje čine zbir 13.
Dakle može odneti pored Q i A i 3, jer zajedno čine zbir 13, koliko iznosi vrednost Q.
Igrač može izbaciti bilo koju kartu iz ruke, ali sa njom mora nositi svaku kartu koju može. U ovom primeru, bez nošenja se može proći jedino sa peticom i šesticom.
Kada se jednom baci karta, igrač može da bira koju će kombinaciju odneti (onu koja mu najviše odgovara), s tim što na talonu ne sme ostati nijedna moguća kombinacija za tu kartu.
Ukoliko igrač na potezu odigra sa A u ovom primeru, ima 2 mogućnosti:
Ukoliko se desi da igrač odigra sa A, mora birati kombinaciju broj 1, jer u tom slučaju nosi manje karata, što i jeste cilj u kontra tabliću.
U kontra tablliću postoji i „dupliranje“, tačnije udvajanje karata. Postoji mogućnost za ovaj način jedino ako igrač u ruci ima dve iste karte, a na talonu se nalazi i treća karta iste vrednosti.
U tom slučaju, igrač jednu kartu iz ruke odigrava (ali ne mora nositi istu takvu sa talona), a drugu kartu iz ruke obavezno pokazuje protivnicima.
Najčešče se igrač odlučuje da duplira karte sa najnižom mogućom vrednosti, koje će neko u zbiru najverovatnije već odneti, pre nego što on sam ponovo dođe na red za igru. Neophodan uslov je da se ista takva karta nalazi i na talonu.
Ako u ovom gore pomenutom primeru, igrač ima u ruci dve desetke, on ne može jednu odigrati, a drugu pokazati, jer se desetka ne nalazi na talonu. Dupliranje se ne može izvesti sa zbirom, nego samo sa istom takvom kartom na talonu.
Onaj igrač koji prvi osvoji 101 bod, ili osvoji i više od toga, gubi partiju. Kada se dođe do poslednjeg deljenja u partiji, ono se uvek sprovodi do kraja.
Može se desiti da istovremeno obojica igrača osvoje 101 ili više bodova, pa se u tom slučaju poraz računa protivniku koji je osvojio veći rezultat.
